Charms rysuje! (post z Fritzem)

CZEŚĆ BLOGGERZY! ^^ Mam dzisiaj naprawdę fajny dzień. Olewam szkołę, rysuję, piszę i jem pieczarki! A jak u was? Z tego co słyszałam od Violet, szkoła trochę daje wam popalić.. :/ Ale nie martwcie się. :) Po to istnieje ten blog, by was pocieszać i zmywać z waszych twarzyczek smutek! ;D
Charmlottie jak zwykle przesadza. Zawsze tak ma, gdy za dużo nawdycha się świeżego powietrza, a dzisiaj biegła na wf-ie 1200 metrów, także radzę wam uważać...
Fritz, co ty tam wiesz? Ty w ogóle kiedyś byłeś szczęśliwy? O to, czy jesteś ze mnie choć raz zadowolony, nawet nie pytam, bo głupie pytanie. Oczywiście że nie.
Ależ jestem. Przebiegłaś ponad kilometr, gratulację.
Nawet mnie nie denerwuj, rudzielcu. Mam idealny dzień i nie pozwolę ci tego zepsuć. Dobrze wiesz, że nienawidzę biegać, a musiałam dzisiaj, bo pani mi kazała. >.<
O Bosz, jak ty szybko potrafisz odbiec od tematu. Miałaś pokazać, jak rysujesz.
To ty mnie rozproszyłeś! Won z pokoju, ja tu się skupiam. Ciocia przygotowała muffinki.
Serio?! *wybiega i o mały włos nie zabił się na schodach*

Hehe... Nie no, nie ma muffinek, ale teraz mogę zamknąć pokój na klucz, co daje mi święty spokój. Tak poza tym zaczynam się zastanawiać, czy aby na pewno nie jestem też spokrewniona z Jeremy'm, bo tak jakoś ciągle się wypierniczam (Fritz rzadziej, ale słyszeliście tę akcję na schodach przed chwilą). Okay, nie czas na takie filozofie, są dość przygnębiające.
A co do przygnębienia - Violet mówiła w szkole, jak bardzo źle się czuje. I, z racji tego, że za grosz nie umiem pocieszać, zrobiło mi się trochę głupio. No wiecie, bo tylko jej słuchałam. Owszem, jestem świetną słuchaczką, ale na psychologa się nie nadaję. A zatem... jak tylko wróciłam do klasy, ambitnie zabrałam się za rysowanie w mojej ZUPIE. To mój zeszyt. Nie pytajcie skąd się wzięła nazwa - po prostu tak jakoś wyszło (dla zainteresowanych mogę napisać w komentarzach).
Dobra, w końcu przejdźmy do rysunku. Jejku, Fritz miał rację, za bardzo się rozkojarzam. O, cholera, czy ja naprawdę to powiedziałam? On przecież nigdy nie ma racji. Pff, no oczywiście, że nie, w końcu to Fritz.
O, a tutaj macie rysunek, a raczej zbiór rysunków na jednej kartce. Jeśli coś nie wyszło, wybaczcie, nie chciałam nikogo urazić swoim niedopatrzeniem, ale staram się rozwijać swój talent, więc może kiedyś wyjdzie jeszcze lepiej niż jest teraz (bo wyszło mi nawet spoko). >>>

Mam nadzieję że wasze oczy nie płoną. ^^
Moje płoną. Bo nie znalazłem muffinków. ;-;
Co?! Jak ty tu wlazłeś, zamknęłam przecież drzwi!!
Mam swoje sposoby.
To znaczy jakie?
Nie powiem... Dobra, oknem.
*przewraca oczami* Wariat.
Ale i tak mnie kochasz.
Wcale nie. To, że należysz do mojej rodziny, nie znaczy, że czuję do ciebie cokolwiek oprócz chęci zrobienia facepalma na twój widok.
Jesteś wredną kuzynką. Pożegnaj się z czytelnikami bo schodzisz z kompa.
Nigdy! *przytula do siebie laptop i spogląda na Fritza wzrokiem nakazującym kopać sobie grób*

(trzy godziny później)

Uch, ten skur... To znaczy "kochany kuzyn" wyłączył prąd, a w laptopie zepsuła się bateria już jakiś czas temu, więc jestem zmuszona pracować przy zasilaczu. Ale powracam, by się pożegnać, bo nie zdążyłam przez (ekhem!) nie będę wytykać palcami...
Wróciłem ze sklepu.
Obchodzi mnie to tyle co zeszłoroczny śnieg, rudzielcu. Zablokowałam drzwi do korków.
Dodatkowy wyłącznik mam u siebie w pokoju. A poza tym ty też jesteś ruda.
To czerwień, a ty masz odcień marchewki.
Mamy te same odcienie.
Zamknij się i nie upokarzaj mnie przed czytelnikami. A teraz w tył zwrot i zamknij za sobą drzwi, to mój pokój.
Okay. Skoro nie chcesz tych pieczarek w occie, to grzecznie się wyewakuuję.
Pieczarki?! Daj! *bierze od kuzyna torbę z zakupami i wyławia cały słoik ulubionej przekąski*
A jakieś "dziękuję"?
Fritz... Wiesz, jak ja cię kocham...
Okay, to było mocno sztuczne. Lepiej już nie gadaj.
*prawie go dusi, przytulając się do niego, a potem zasiada przed kompem*

Dobrze, bloggerzy. Nie widzieliście tej sytuacji. Ja i Fritz jesteśmy tylko cieniami z waszej przeszłości. Jesteśmy tak incognito, że nawet Voldetort nas nie znajdzie!
To jest Voldemort.
Co za różnica? A tak w ogóle, chcesz pieczarkę? *odchodzi od laptopa i wybiega na dwór, nawdychać się świeżego powietrza, co zapewne nie skończy się dobrze; zapomina o włączonej stronce z blogiem*
*Fritz przewraca oczami* Dobrze, skoro Charms zapomniała, to ja się z wami żegnam. Narka! Komentujcie jej to, bo jak nie, to się na mnie wkurzy, niestety. Miłego dnia i jak najmniej szkoły!

~Charms~ <3
&
~Fritz~ :)