~Wydarte ze wspomnień~Niechciana...

Per. Violet

Kiedy gwiazdy w noc wybiegły tworząc konstelacji wzór, ja siedziałam głaskana przez promienie księżyca. Niechciana.... w sercu tylko ból. Trzynaście lat wytrzymałam na łasce tego potwora patrząc jak niszczy swą rodzinę. Fioletowe włosy spływały po mych ramionach niczym wodospad. Łzy leciały tak jak one odbijając się niczym pryzmat od szafirowej tafli ostrza w mej dłoni. Jestem jaka jestem. Jestem tak jak me bliźniacze rodzeństwo. I wrócę. Jednak radość ogarnęła me serce. Uwolniłam się z więzów niedoli, wcześniej zniewolone serce teraz oddycha pełną piersią. Krew szybciej dopływa do żył. Wiem o swej osobie wszystko. Jestem miła, tylko na pokaz. Kryję żal w swym sercu tak głęboko by ludzkie oczęta go nie ustrzegły. Księżyc ukazywał mi błyszczącą drożynę którą miałam podążać. Mięśnie powoli drętwiały z zimna. Dłonie wsunęły się delikatnie w materiałowe kieszenie spodni wyciągając paczkę zapałek. Ogień. Jedna... Druga... żar. Piękny. Zgasiłam tlący się jeszcze patyczek i uniosłam ku niebu. Księżyc w pełni jest taki cudny... Wolę noc ciemną niż krwisty poranek. Księżyc mnie poprowadzi niczym drogowskaz na niebie. Piękny... Symbol dwóch bogiń Greckich umiłowanych przez mą osobę. Artemidy i Nyks. Nyks swe oblicze właśnie mi ukazuje, o bogini nocy! Co nad wszechświatem panuje. Zaś Artemida bogini łowca. Na swego brata bliźniaka wręcz warczy bo on twierdzi iż jest lepszy. Heh. Znam to aż za dobrze. Ojcu mój brat bliźniaczy tylko w głowie. Vincent najlepszy! Karina i Violet tylko dodatkiem... Czy aż trzynaście lat zajęło naszej trójce by to dostrzec? Czy dopiero po trzynastu latach wszczeliśmy bunt? Pierwsza z całej tórjki płacę. Lecz tu wrócę...
-Wrócę niebawem.... - Szepnęłam w eter idąc za blaskiem księżycowej Tafli. Wrócę po swe bliźniacze rodzeństwo... Vincenta i Karinę Purple.....

BUM! I ciąg dalszy nastąpi.... XDD Kolejne Cuś z tej serii macie!