Fioletowy żywot~8 Dziwna krew ...

Przez jakąś chwilę panowała grobowa cisza.
- Emm Jake możesz mnie już puścić?
- Sorka.
Obydwoje się zarumieniliśmy. Miałam coś powiedzieć ale mama i Plush zaciągnęły ( uprowadziły ) mnie do auta. W głowie miałam same samobójcze myśli. Bo tak bez ojca to nudno. Był jedynym człowiekiem który pomagał mi być lepszą morderczyni (nie licząc cioci Violet ). I  miał  największe zapasy tostów jakie widziałam w życiu. Do głowy przychodziły mi takie pomysł na  samobójstwa że mogłabym napisać książkę ,,100 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 sposobów by umrzeć ".
Mogłabym się rozkleić, ale nie przy Plush... Kiedy dojechałyśmy do domu otworzyłam drzwi auta i pobiegłam do domu. miałam klucze więc wyciągnęłam je z prawej kieszeni spodni i wparowałam do domu. Skręciłam wprawo i wskoczyłam na schody. Po schodach biegłam prosto do mojego pokoju.
Kiedy tylko weszłam do pokoju zatrzasnęłam drzwi za sobą i się rozkleiłam. Przytuliłam Freddy'ego i myślałam o tym  co narobiłam. Mogłam przecież mu pomóc. Nie wiem co sprawiło że nie mogłam się ruszyć. ale przez tą część siebie straciłam rodzica. Przebrałam białą, teraz krwisto czerwoną sukienkę. Zamiast niej ubrałam koszulę ojca.  Buty i tak zawsze są  brudne z krwi więc mogę je zostawić. Straciłam osobę która mimo wielkiej głupoty rozumiała mnie... Nie żeby mama była gorsza, ale jednak dzięki tacie  jestem chociaż w tym 1 % morderczyni...  Pogrzebu nie będzie ponieważ umarł w jednym ze strojów, bardzo drogim stroju robota... A ciała niema co wyjmować, chyba że do trumny włożą  ludzką papkę. O tacie wiem dużo więcej niż o mamie. Mama zawsze przekłada temat związany z nią. Mówi że kiedyś sama  zorientuję się o co chodzi. W końcu mam być spostrzegawcza po niej. Ja chyba bardziej wdałam się w ojca... ( Na Same Quizy tak mi wyszło xD ).
Kiedy spojrzałam w lustro zauważyłam że moja twarz jest cała czerwona. Prze chwili rozmyślałam o ojcu..  W końcu coś we mnie pękło i zmusiło do wyciągnięcia czegoś ostrego z mojej torebki.
Kiedy już miałam przedmiot w swoich łapkach wiedziałam co mam zrobić. Zaczęłam się ciąć. To znaczy pierw tak delikatnie że nawet na skórze nie został ślad. A potem znowu poczułam ucisk w sercu i się przecięłam. Nie wiedzieć czemu krew leciała, ale ja nic nie czułam.  Przecięłam się 3 razy na prawej i 5 na lewej. Po chwili krew momentalnie zaschła gojąc przy tym rany. Potem próbowałam powtórzyć cięcie się ale z takim samym efektem. Co tu się dzieje ?!  Przecięłam się jeszcze raz, tym razem postanowiłam spróbować mojej krwi. Kiedy tylko nabrałam  ją na język zmieniała się w wodę, a potem wyparowywała. I jak tu się zabić ?  Do cholerki, niech mi ktoś to wyjaśni ! Albo nie... Sama do tego dojdę... Jak mama by chciała...

 

[ Dochodzę do wniosku że nieświadomie przyśpieszam życie Carmel żeby doszło do mojego ulubionego ( rozdziału ) jej życia  ;P ]